Tytuł wystawy "Magiczna godzina" to nawiązanie to cytatu Victorii Erickson „Gdyby rok schowany był w zegarze, jesień byłaby magiczną godziną.” Twórczość Anny Ewy Kosińskiej wynika z wniosków, do których artystkę doprowadziły doświadczenia życiowe i decyzje, które podjęła. Estetyka malowanych obrazów, to zdaniem artystki, wartość, która budzi w odbiorcy zachwyt, wzruszenie, zauroczenie. Próbuje przekazać odbiorcy swój spokój i jednocześnie radość, którą nosi w sobie.
- Pozytywna energia, uśmiech, radość z życia oraz dystans do siebie i świata to cechy, które towarzyszą mi na co dzień. Moim ulubionym medium malarskim jest akryl. Kolor i gładkość układania farby pozwalają mi przenieść się w mój świat dobrych dusz, wróżek, aniołów i pozaziemskich istot, które otaczają nas swoja opieką i pozytywną energią. Świat, w którym istnieje samo dobro w postaci istot o cudownych mocach, ptaków, owadów, zwierząt i roślin - mówi Anna Ewa Kosińska.
Świat przemienia się w cudną bajkę, którą możemy żyć i czerpać z niej garściami radość, miłość. Chcę podążać za moim sercem, intuicją i robić to co kocham – czyli być w mojej bajce z dobrymi istotami, duszkami, wróżkami i dzielić się tym z innymi. Malując myślę o miłości, przyjaźni, szacunku tak, by ładunek pozytywnej energii wchłonął się obraz pomagając innym kochać świat i życie – dodaje artystka, która pracę malarską dzieli z projektowaniem graficznym, które uprawia od lat. W jej twórczości bez trudu można odnaleźć wpływy surrealizmu, Modiglianiego i Dalego.
Serie obrazów to zapis kolejnych dni pracy. Każdy z nich to jeden obraz. Emanuje z niego żywa i dynamiczna kompozycja. Postacie z obrazów wydają się być senne, statyczne, zamyślone, zatrzymane w biegu życia. Kolory i formy które je otaczają wskazują na bogactwo, różnorodność i dynamikę świata w którym pogrążone są portretowane postaci.
Paleta kolorystyczna jest równie niezwykła, obrazy mienią się ciekawymi zestawami kolorów dobranych jakby indywidualnie do każdego obrazu przez artystkę. Kolory są kładzione starannie, delikatnie, miękko co z kreowanym klimatem obrazów. Kobiety, które są w większości bohaterkami obrazów występują często ze zwierzętami, artystka nawiązuje sugestywnie do obrazów renesansowych w których kobiety były często portretowane ze zwierzętami, jak „Dama z łasiczką” Leonarda da Vinci, czy z przedmiotami, takimi jak biżuteria “Dziewczyna z perłą” Jana Vermera. Nie próbuje konkurować z techniką i realizmem przedstawienia postaci. Próbuje jedynie namalować portret psychologiczny, oddać związek portretowanej kobiety z otoczeniem.
Artystka na swoim koncie ma wystawy indywidualne jak i zbiorowe Przez lata była związana zawodowo z Targami Kielce, gdzie odpowiadała za kreację wizerunku wydarzeń targowych.
Napisz komentarz
Komentarze