Za głównego inicjatora sprowadzenia franciszkanów do Skarżyska-Kamiennej uważa się ks. Stanisława Koprowskiego, proboszcza utworzonej w 1924 roku parafii Najświętszego Serca Jezusowego. Ks. Koprowski, organizując rekolekcje, zapraszał do ich prowadzenia franciszkanów z Krakowa. Widząc efekt ich duszpasterskiej pracy zwrócił się do ówczesnego prowincjała o. Anzelma Kubita z prośbą o wysłanie Franciszkanów do Skarżyska na stałe.
Klasztor w Skarżysku-Kamiennej powstał dzięki staraniom prowincjała o. Anzelma Kubita. 1 maja 1936 r. uzyskał on stosowne zezwolenie Kurii Biskupiej oraz, w formie darowizny, teren pod budowę klasztoru i kościoła wydzielony z miejskiej targowicy. Wykonanie planów powierzono architektowi miejskiemu inżynierowi J. Szwedzińskiemu.
18 kwietnia 1937 roku ks. bp Jan Lorek, ordynariusz sandomierski, poświęcił kamień węgielny, a już 8 maja 1938 r. ks. bp Paweł Kubicki poświęcił kaplicę i klasztor. Kaplica otrzymała tytuł Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Zaledwie dwa lata pracowali zakonnicy w nowo erygowanym klasztorze i wybudowanej kaplicy. Za współpracę z miejscową organizacją konspiracyjną „Orzeł Biały" 14 lutego 1940 r. zginęli z rąk Niemców trzej kapłani i czterej bracia zakonni, a klasztor i kaplicę zamknięto.
Po skończonej wojnie franciszkanie ponownie objęli klasztor i kaplicę.
Z okazji jubileuszu 80 – lecia działalności Franciszkanów w środę odbyła się uroczysta msza święta pod przewodnictwem ks. Biskupa Piotra Turzyńskiego, a tuż przed nią Inscenizacja o Św. Franciszku i skarżyskich franciszkanach - w wykonaniu młodzieży, chóru parafialnego i Leopolda Twardowskiego.
Napisz komentarz
Komentarze