Święta Bożego Narodzenia to czas, kiedy nasze życie zwalnia, kiedy poświęcamy się bardziej rodzinnym spotkaniom. Czas ten bogaty jest w tradycję, która przez kolejne wieki ewoluowała. O wielu rzeczach już zapomnieliśmy. Wiele pozostaje jednak niezmiennych. Chociażby liczba potraw na stole, odpowiada według jednej tradycji liczbie apostołów. Inni zaś uważają, że powinna być ona nieparzysta, podobnie jak ilość krzeseł.
Siano podczas wigilijnej wieczerzy często kładziemy pod obrus, co symbolizowało gdzie narodził się Pan Jezus. W polskiej tradycji pojawiało się ono nie tylko na stole.
- Dawniej dom był cały wyścielany sianem. Rzucało się je na podłogę wszędzie, co miało przypominać o tym, że Bóg narodził się w stajence – tłumaczy Alina Cedro z zespołu „Dąbrowianki” z gminy Masłów.
W polskiej tradycji zostawia się również wolne miejsce przy stole, które przygotowane jest dla niespodziewanego gościa. Inni uważają zaś, że to zastawa dla zmarłych członków naszej rodziny. Dawniej wierzyło się, że właśnie w święta powracają do swoich domów.
- U nas w domu do dzisiaj zostawia się po wigilii potrawy. Dawniej wierzono, że nasi przodkowie przychodzą i ucztują – dodaje Teresa Sokołowska, przewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich „Brzezinianki”.
Przeżywając jednak święta Bożego Narodzenia, czy to wg dawnych tradycji, czy bardziej nowocześnie, nie powinniśmy zapominać o ich głównym przesłaniu. Chodzi przecież o to, że Bóg zesłał na Ziemię swojego syna, by ten odkupił Świat.
Napisz komentarz
Komentarze