Podczas spaceru można będzie usłyszeć historię getta, poznać losy uwięzionych w nim osób oraz zobaczyć ostatnie przedwojenne budynki, niemych świadków historii.
31 marca 1941 roku niemieckie władze okupacyjne wydały "Rozporządzenie o utworzeniu żydowskiej dzielnicy mieszkalnej na terenie miasta Kielce". Na wyznaczonym przez Niemców terenie znajdowało się około 500 budynków, mogących pomieścić 15 tysięcy osób.
Ponieważ do Kielc deportowano Żydów z okolicznych sztetli, a także z Wiednia i Krakowa, w getcie uwięziono ostatecznie około 27 tysięcy osób. Kieleckie getto składało się z tzw. "getta dużego" położonego między ulicą Orlą, Piotrkowską, Nowowarszawską, Pocieszka i Radomską oraz z "getta małego" obejmującego teren między ulicą Bodzentyńską, Radomską i placem św. Wojciecha.
Po 15 miesiącach strachu, cierpień, pracy ponad siły, śmierci kilku tysięcy osób z powodu głodu, chorób i egzekucji, w sierpniu 1942 roku, ponad 20 tysięcy Żydów z kieleckiego getta zostało zamordowanych w obozie zagłady w Treblince. Wojnę przeżyło ledwie 500 kieleckich Żydów.
Piotr Świerczyński jest członkiem Stowarzyszenia im. Jana Karskiego, autorem książek "Blizny. Przewodnik po kieleckim getcie" i "Odkrywanie kieleckiej synagogi", współtwórcą strony www.jewish.kielce.pl.
Napisz komentarz
Komentarze